پالس من بلد نیستم به شاه سارق ماسک ها! ، خودتحقیری و تاوانی که مردم می دهند

به گزارش مجله خبر، در حالی که آمریکا مشغول دزدی دریایی از محموله های بهداشتی کشورهایی حتی در قد و قامت باربادوس است؛ شهردار تهران پالس من بلد نیستم به آن ها فرستاد و سخنگوی وزارت بهداشت هم به چین حمله کرد!

پالس من بلد نیستم به شاه سارق ماسک ها! ، خودتحقیری و تاوانی که مردم می دهند

گروه سیاسی مجله خبر- سید مهدی حاجی آبادی؛ پیروز حناچی شهردار تهران در حالی که سِمت او ارتباطی به مسائل بین المللی ندارد در روزنامه گاردین انگلیس با ارائه تصویر مغشوشی از شرایط کرونا در ایران، صدر تا ذیل راه چاره کرونا را به برطرف تحریم آمریکا نسبت داد!

وی نوشت: همه کشور ها و شرکت ها نیز برای انجام فعالیت های قانونی با ایرانیان، حتی در رابطه با فروش دارو مورد ارعاب قرار می گیرند. در نتیجه، توانایی من و همکارانم در فراهم کردن زیرساخت های بهداشتی، لجستیکی و سایر موارد ضروری برای مبارزه با این بیماری به شدت کاهش یافته است. ما هر روز این خسران را تجربه می کنیم. متناع دولت دونالد ترامپ از متوقف کردن جنگ مالی خود علیه ایران مستقیما مانع کوشش های ما برای مقابله با ویروس می گردد که هیچ مرزی نمی شناسد.

از طرفی کیانوش دنیاپور سخنگوی وزارت بهداشت هم در پست بی ربطی به کشور چین که از ابتدای شیوع تحریم را به رسمیت نشناخت و به یاری ایران آمد، حمله کرد که واکنش منفی چینی ها را در پی داشت.

اگر نگاهی به جدول سازمان بهداشت دنیای از آمار کرونا در دنیا بیندازیم، آمریکا که این روز ها مشغول دزدی محموله های بهداشتی کشورهاست، و در آخرین نمونه دستگاه های کشور گمنام باربادوس را دزدید، رتبه اول را داراست.

در جمع 20 کشور اول بسیاری از قدرت های مالی دنیا حاضر هستند، و در حالی که کرونا در ایران 1 ماه زودتر از اروپا شیوع یافت، در آمار ابتلا بسیار پایین تر از کشور های مدعی صاحب تکنولوژی پیشرفته و علم و اقتصاد است.

اولین خروجی کرونا به هم ریختن نظم سابق کشور ها در ابتلا به موارد بیماری و بلایا بود؛ پس از جنگ دنیای دوم کشور های غربی با پی ریزی نظمی نوین و چپاول ثروت کشور های کمتر توسعه یافته، در بلایایی، چون اپیدمی کرونا معمولا در حاشیه بودند، اما کرونا به معنی واقعی فقیر و غنی نمی شناسد و کشور های صاحب ثروت را شخم می زند.

با همه گیری و بحران کرونا در امریکا هم مانند بسیاری از کشور های دنیا مشاغل غیر ضروری تعطیل یا محدود شده اند. فروشگاه های اسلحه در این کشور در میان فهرست مشاغل ضروری قرار دارند!

پایگاه خبری ایندیپندنت نوشت: در ماه مارس نزدیک 2 میلیون قبضه سلاح توسط شهفرایندان امریکایی خریداری شده که به این ترتیب مارس به دومین ماه شلوغ از نظر خرید و فروش اسلحه در تاریخ امریکا تبدیل شده است.

قبل از شیوع ویروس کرونا در بهترین شرایط، روزانه حدود 20 الی 25 قبضه اسلحه به فروش می رفت، اما با گسترش ویروس کرونا در امریکا، فروش روزانه فروشگاه ها به 150 اسلحه رسیده است.

اوضاع بیمارستان ها و مراکز درمانی این کشور بحرانی است. ذخایر راهبردی پزشکی امریکا رو به اتمام است. ایالت های ویسکانسین و نبراسکا، مناطق فاجعه زده اعلام شده اند.

از سویی جنیفر گرین، نویسنده آمریکایی که حدود یک سال است در ایران بسر می برد، در گزارش خود که سایت مدیوم آن را منتشر نموده می نویسد پس از آنکه دو بار بلیط او برای برگشت لغو شد، ابتدا احساس نگرانی نموده است.

وی ادامه می دهد؛ اما پس از خواندن اخبار رسانه های غربی مبنی بر حمله مردم به فروشگاه ها از روی ترس و وحشت و خالی کردن یکباره آن ها از مواد ضدعفونی نماینده، ماسک و حتی ماکارونی، فکر کردم بهتر است به جای برگشتن به آمریکا در ایران بمانم!

گرین در ادامه می نویسد؛ این روز ها میادین تره بار و فروشگاه ها در ایران مقداری شلوغ است، اما من هیچ کمبودی حس نمی کنم، مردم برای خرید همدیگر را هل نمی دهند، دعوا نمی نمایند، چنگ نمی زنند.

امروز با ظهور کرونا ویروس، مردم بدون اینکه دولت، بگوید چه نمایند یا چه ننمایند به یاری فضای مجازی، زودتر خودشان به صرافت حفظ سلامت خود افتاده اند و از ماسک و انواع دستکش ها استفاده می نمایند.

به نظر می رسد این بار مردم در حفظ سلامت خود، جلوتر از دولت، پیش رفته اند. به عبارت دیگر گاهی دولت ها جلوتر از مردم و گاهی هم مردم جلوتر از دولت ها پیش می فرایند. اگر دولت ها جلوتر از مردم باشند باید هزینه های زیادی برای فرهنگسازی صرف نمایند. اما وقتی مردم پیش تر از دولت گام بردارند به نظر می رسد که هزینه های دولت برای فرهنگسازی کمتر هم می گردد و اینجاست که وظیفه ای دیگر روی دوش دولت سنگینی می نماید و آن فراهم کردن امکاناتی مثل ماسک، مواد ضدعفونی نماینده، مثل الکل طبی، دستکش یک بار مصرف، دارو و امکانات آزمایشگاهی پیشرفته و خدمات درمانی مناسب است.

متاسفانه اشخاصی همچون حناچی، چشم های خود را بر واقعیات بدیهی بسته و با ارسال پالس ضعف به طرف مقابل، خواسته یا ناخواسته در پازل دشمن بازی می نمایند.

خوشبینی به آمریکا و فقدان خودباوری، رویکرد خسارت باری است که در سال های اخیر نتایج خود را نشان داده است، از کاهش ارزش پول ملی و کوچک شدن سفره مردم تا بی احترامی به پاسپورت ایرانی و اخراج و بازداشت دیپلمات های ایرانی!

منبع: خبرگزاری دانشجو

به "پالس من بلد نیستم به شاه سارق ماسک ها! ، خودتحقیری و تاوانی که مردم می دهند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "پالس من بلد نیستم به شاه سارق ماسک ها! ، خودتحقیری و تاوانی که مردم می دهند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید